คุรุอยู่ในใจ
มิได้อยู่เบื้องหน้า
มิได้อยู่เบื้องบน
คุรุคือข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าคือคุรุ
นึกถึงคุรุ
ทั้งยามหลับ ยามตื่น
ยามสุขและทุกข์
ไม่ว่าจะทำการสิ่งใด
คุรุมิได้จากไปไหน
ประทับอยู่
ทุกเวลานาที
กลางใจผู้มีศรัทธา
ห้ามลืมคุรุ
ฝึกฝนทุกขณะจิต
จนเป็นนิสัย
พระผู้ประสูติบนดอกบัว
พระองค์เป็นเช่นไร
ข้าพเจ้าขอเป็นเช่นนั้น
บทนี้แต่งวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2549 ในคราวไปเยี่ยมเพื่อนผู้บูชาคุรุ ริมโปเช ซึ่งนอนป่วยอยู่โรงพยาบาล เป็นบทที่กลั่นมาจากคำสอนของพระฑากินีปัลเดน เชอโซ เนื่องจากการมนตราภิเษกพระปัทมสมภพ วันที่ 9 มกราคม 2549 ที่วิหารตารา บ้านเมืองนนท์
Tuesday, August 14, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment