Thursday, August 30, 2007

ในคืนฝนตก, Rainy Night



��หลังจากลูกนก
บินจากไป
ฝนตกอย่างหนัก
ฉันห่วงลูกนกที่ปีกยังไม่แข็งแรง
เฝ้ามองจาก
หน้าต่างห้องพระ
ขอพรจากพระแม่ตาราคุ้มครองมันให้พันภัย

ในเวลาเดียวกัน ชายคนหนึ่งโทรมาหา เขาบอกว่าเขาอยู่ที่ภูเก็ตแต่เป็นคนเชียงใหม่ ฉันไม่รู้จักเขามาก่อน แต่เขาบอกว่าเขารู้จักฉันจากเรื่องจริงผ่านจอ เขาบอกว่ามีปัญหาคิดมาก เครียดอยู่ตลอดเวลา จะทำอย่างไรดี เขาคิดถึงบ้านเกิด คิดถึงภรรยากับลูก แต่ไม่กล้าทิ้งงาน เพราะฝนตก ทำให้ขายของให้บริษัทไม่ได้ เมื่อไม่ได้ยอดขาย เจ้านายจะตำหนิ

ในคืนฝนตก ชีวิตหนึ่งเหงาเพราะขาดแม่ เป็นชีวิตไร้เดียงสาที่ยังไม่เคยเห็นโลก อีกชีวิตหนึ่งเหงา เศร้า เป็นชีวิตที่ผ่านประสบการณ์มาโชกโชน และอีกชีวิตที่เฝ้ามองดูชีวิตทั้งสอง ขอให้ฝนหยุดโดยเร็ว ขอให้ลูกนกได้พบแม่ ได้พากันบินไปท่องโลกกว้างอย่างปลอดภัย ขอให้สามีได้พบภรรยา ให้พ่อได้พบลูก คนท้องถิ่นได้กลับบ้านเกิด ขอให้ชีวิตของเขาแต่ต่อนี้มีแต่ความเจริญรุ่งเรืองและได้พบความสุขอันแท้จริง

The bird flew away. It rained heavily. I looked at its old nest from the window of my prayer room. I prayed to Tara for its safety. At the same time, someone called. He's a salesman. He said he was in Phuket. He came from Chiang Mai. We never met; he saw me on TV. He was depressed. He asked me what to do. He missed his hometown, his wife and children. He's worried about his work. Because of the rain, he couldn't sell anything. His boss would scold at him. He wanted to leave his job behind but didn't dare to do it.

On the rainy night, two lonely lives - one being alone in the wide world without mother; another being sad and lonely having much experienced the world. One more life watching these two. May the rain stop quickly. May the baby bird meet its mother and travel the world safely. May husband return to wife and father reunite with children. May the man's life prosper and he find true happiness!

1 comment:

Jampa Nyima said...

ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง
และอานุภาพของ "กรรม" นั้นก็ยิ่งใหญ่นัก

หลังจากอ่านข้อความนี้แล้ว ก็ได้อ่านเรื่องของหลานคนหนึ่งซึ่งห่วงใยคุณอาที่กำลังรู้สึกหมดอาลัยตายอยากในชีวิตเพราะมะเร็งกำลังแพร่กระจายจากปอดไปที่กระดูก

ความทุกข์ช่างมีมากมายเหลือเกินในโลกนี้ ยังไม่รวมสรรพสัตว์ในภพภูมิอื่น และในบาร์โด บางครั้งชวนให้หดหู่และท้อใจ เพราะปัญหาบางอย่างไม่ใช่สิ่งที่จะแก้ไขได้โดยง่าย ทำอย่างไรจะช่วยเหลือทุกๆ ชีวิตให้รอดพ้นจากทุกข์ได้ ไม่ว่าทุกข์กายหรือทุกข์ใจ

ได้แต่ขอพรจากพระพุทธเจ้า หวังว่าความปรารถนาดีเล็กๆ ของเราจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง