ตาราขทิรวณา

ในป่ากว้าง
กลางไพรพนา
นกสีขาว
นกเป็ดน้ำบินไปมา
ลมแห่งความเมตตาพัดพา
แสงสุริยาฉายฉาน
ตาราขทิรวณา
ที่สืบสานการงานยิ่งใหญ่
ขอธงชัยโพธิจิตโบกไหว
น้อมใจเหล่าสัตว์สู่สุขาวดี

บทนี้แต่งขึ้นเมื่อคราวไปปล่อยชีวิตจามรีในทิเบตเดือนมกราคม ปีนี้ ขณะเดินทางอยู่กลางทุ่งกว้างในทิเบต จิตนึกถึงป่าสีเสียดที่เป็นต้นกำเนิดของสิ่งดีๆในชีวิต