Ven. Than Chandra's poem added happiness to the first day's conference

"Why are you always happy and why are you always flying," asks Flower. "Because you shine the world with your lovely flowers," said Butterfly.

หมู่ผีเสื้อ บินทัก อยู่ขวักไขว่
ท่ามกลางมวล ดอกไม้ หลายหลากสี
ผีเสื้อสวย ดอกไม้บาน สานชีวี
ต่างไมตรี ยิ้มรับ ให้กับกัน

พืชและสัตว์ อุบัติมา ในหล้าโลก
เพื่อดับโศก คลายทุกข์ สร้างสุขสันต์
เพื่อเพิ่มพูน ส่วนลบ ให้ครบครัน
เพื่อแบ่งปัน ความอบอุ่น สุนทรีย์

แม้พืชสัตว์ เล็กน้อย ดูด้อยค่า
ยังประดับ โลกา สง่าศรี
มนุษย์โลก ใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งมี
ควรประดับ ความดี ในแผ่นดิน

ให้โลกสด งดงาม ด้วยความรัก
แจ้งประจักษ์ ในอารมณ์ สมถวิล
เป็นหมู่มวล บุปผา ไร้ราคิน
เป็นผีเสื้อ โบยบิน ด้วยยินดี

หมู่ผีเสื้อ บินทัก อยู่ขวักไขว่
ท่ามกลางมวล ดอกไม้ หลายหลากสี
ผีเสื้อสวย ดอกไม้บาน สานชีวี
นี่แหละคือ สุนทรีย์ แห่งชีวิน

ดอกไม้ถาม ผีเสื้อสวย ด้วยคำว่า
ไฉนเจ้า หรรษา ไม่รู้สิ้น
ไฉนเจ้า บากบั่น ขยันบิน
ไฉนเจ้า โสภิณ สุภาพันธุ์

ผีเสื้อตอบ ว่าเพราะท่าน นั่นแหละหนา
ช่วยให้ข้า ล้ำเลิศ งามเฉิดฉัน
ทุกสิ่งอย่าง ที่ข้ามี ในชีวัน
เป็นล้วนซึ่ง แบ่งปัน จากท่านมา

เพราะท่านออก ดอกบาน ตระการกลิ่น
ข้าจึงบิน มาชม สมหรรษา
เพราะท่านออก ดอกบาน ตระการตา
จึงบากบั่น ขยันมา ทุกคราไป

ที่ตัวข้า โสภิณ โบยบินเก่ง
เพราะตัวท่าน บานเบ่ง สวยสดใส
ที่ตัวข้า โสภา อ่าอำไพ
เพราะอยู่ใกล้ ตัวท่าน นั่นแหละนา

เสียงถามตอบ จบลง ที่ตรงนี้
ฉันเห็นชัด ถนัดถนี่ ทุกทีท่า
เห็นผีเสื้อ กับดอกไม้ สบสายตา
ด้วยภรา- ดรภาพ ซาบซึ้งเอย

บทกวีของท่านจันทร์
ปิดท้ายการประชุม "ความสุข" วันแรก

จัมปา ญีมา